thuiskomen in Ghana

een half uur later dan de planning geland op ghanese bodem. De deur gaat open en de warmte komt me tegemoet. Dit is Ghana!
Gelijk een drukte van jewelste, iedereen spoed zich naar paspoortcontrole, vervolgens bagecontrole.
En het zal weer niet waar zijn of ik moet vertellen wat ik kom doen in Ghana: uiteraard FYSIOTHERAPIE dus veel oefen materiaal in de koffers.
Ik krijg een volle glimlach en mag doorlopen.
Met koffer en cedis naar de aankomsthal en Emmanuel verwelkomt me met open armen en ook zijn vriend Richard die buiten staat te wachten begroet me hartelijk.
Dan begint de reis in Ghana: zoeken tussen de vele taxi's naar een goeie.
Het is donker hier in Ghana: ik hoor weer de bekende geluiden van ronkende auto's luid geschreeuw. Het ruiken van benzine, vis en urine.
Ik ben er dus weer helemaal.
eenmaal aangekomen in het huis van Richard, proberen te slapen met die hitte en volop airconditioning. Die maakt een hoop herrie en het is nog koud ook, dus dat ding uit-aan.
Nou jullie zullen begrijpen, van slapen kwam niet veel.

De volgende dag op reis naar Kumasi: taxi zoeken vervolgens naar big station of de VIP bussen.
Ook al ben ik hier nu voor de 4de maal, je verbaast je elke keer hoe de ghanezen leven en overleven.
Inmiddels ook al gehoord dat sinds de nieuwe regering(december 2012) er is, het wat slechter gaat met Ghana:
ziektekostenverzekering op de helling, niet alle kinderen kunnen naar school.
De olieprijzen omhoog , dus voor de armen wordt het nog moeilijker on aan eten te komen.
De salarissen zijn slecht: de onderwijzers hebben al gestaakt , de komende week staken de dokters.

Na in totaal ongeveer 8 uur te hebben gereisd , bereiken we de werkplaats inclusief het huis van Emmanuel en zijn vrouw Regina met dochtertje Truusje.
Geweldig: dit is thuiskomen