De reis naar Sunyani

Zo nu gaat het beginnen: werken in Sunyani.
Ze wachten op me en Samuel in het bijzonder. Ik heb een verrassing voor hem.
De reis gaat beginnen : deze keer een makkie (dacht ik)
De broer van Emmanuel krijgt een nieuwe baan bij een andere bank " in de buurt" van Sunyani. 2 familileden moeten hier dan altijd garant staan: stel je voor hij zal eens iets stelen.
Dus we gaan met de auto. De vader van beide jonges rijdt en ik zit als een ghanese prinses achterin.
Maar Ghana zal Ghana niet zijn of er is een weg omlegging. We worden door heel Kumasi geleid. ja en niet zomaar asfalt: welnee de bekende rode wegen met de kuilen en de hobbels. Grote blokkade: er staat een auto stil , mogelijk motorpech. Probeer je even voor te stellen: zitten in een hete auto, de rode stof om je oren , getrakteerd worden op rook door de open vuren en ook nog eens de lucht van vis etc.

Maar na een beetje geduld duwen en trekken vervolgen we onze tocht.
Het is een tolweg: we betalen 5 cedis: dit moet natuurlijk gebruikt worden voor de weg, maar elke ghanees heeft daar zo zijn eigen mening over.

Dan komt er een stuk weg door een dorp met drempel, de eerste qua hoogte niet goed ingeschat, dus gelijk een bult op mijn hoofd.
Bovendien kunnen wij nog wat leren: je legt gewoon een boomstam dwars over de weg en daarop wat asfalt. Even glad strijken en je hebt een prachtige verkeersdrempel.

Zo 5 uur verder en een bult rijker komen we aan in Sunyani.
Samuel staat me al op te wachten.
De andere heren hebben nog een hele reis voor de boeg, maar dat weten ze nog niet.
Die zijn s' avonds om 22.00 uur pas thuis. en s' morgens dus om 8.00 uur vertrokken