werken in Sunyani
Door: Troeske
Blijf op de hoogte en volg Jur en Truus
14 April 2013 | Ghana, Kumasi
Ik wordt op handen gedragen ("echt iets voor mij")
Ga werken in de praktijk met de naam JOCARLA,
slaap in een hotel, wordt drinken voor me gekocht en elke dag naar een restaurant ( ja ongelooflijk, dat bestaat hier) zelfs eenmaal patat gegeten.
Een schril contrast met alle krottenwijken, ik kan jullie wel vertellen dat ik het daar even moeilijk mee heb.
Ben ook gelukkig zo nuchter: ik kan niet iedereen helpen. En zij willen op deze manier graag iets terug doen.
De directeur van Jo Konadu is een constructor en een gasimporteur.
Hij is blij dat ik de fysiotherapeuten praktijkondersteuning geef, en wil hier dus graag iets voor terug doen.
Zo nu naar de fysiotherapie.
Samuel komt als het lukt voor de 2de maal in zijn leven naar Nederland (hij heeft de studie fysiotherapie in Amsterdam mogen doen en stage gelopen in mijn praktijk; dit was in 2000.
Nu gaat hij de summercourse volgen aan de Hoge School Utrecht in juli dit jaar.
Als gastdocent zal hij vertellen over de gezondheidzorg in Ghana; opleiding fysiotherapie en de opleiding fysiotherapie-assistent. Tevens zal hij ingaan op de typische Afrikaanse ziektes. (Dit zijn de items die ik met hem heb besproken)
Samuel is zo blij als een klein kind: hij gastdocent voor een internationale groep en dan nog wel in Nederland.
In de praktijk heeft er enige verandering plaatsgevonden in vergelijk met vorig jaar: wisseling van therapeuten.
De fysiotherapeut is een echte officemen: zit het liefst in zijn kantoor achter de gesloten deur: dit is typisch Ghana.
De fysiotheraspeut-assistent is zeer leergiering en goed voor zijn patienten.
Ook is er een vrouwelijke stagiaire voor halve dagen.
De andere verandering: bijna alle patienten krijgen een hete pakking (STEL JE VOOR ) in combinatie met ultra geluid of electrotherapie.
Dus jullie snappen het al: ik heb eens even de knuppel in het hoenderhok gegooid zodat vooral bij de therapeut de veren alle kanten uitvlogen.
Kortom ik kan hier weer vele verhalen over schrijven.
De foto's spreken voor zich:
In Ghana zijn ze niet gewend te spelen, dus ook wordt er geen oefenmateriaal gebruikt.
Belangrijk is dat je kunt laten zien dat je machines hebt.
Op een middag 2 workshops gegeven:
rompstabiliteit
behandeling van de nek
Dit met elkaar geoefend
Daarnaast gesproken over het opzetten van een groep: hier in Sunyani moet dit mogelijk zijn: er zijn mogelijk maar 10 mensen: fysiotherapeuten en assistenten. Voor de therapeuten in Nederland een IOF dus
Hun de voordelen verteld: heel belangrijk: KENNIS DELEN
Ben benieuwd of dit gaat lukken. Uiteraard heb ik mijn pijlers uitgezet:
Samuel en de fysiotherapeut-assistent hierover aangesproken , deze 2 hebber er de meeste belangstelling voor en kunnen mogelijk de kar gaan trekken.
Zoals jullie op een foto kunnen zien: een vitrinekast.
Dat is de verzameling materiaal, watr wij nederlanders weggeven met de beste bedoelingen. Maar er is geen uitleg.
Dus
Ik vind steunkousen op maat ( zelfs een weggeven door een heer Brouwer, dat is ook mijn achternaam)
Zelfs 4 borstprotheses keurig in een doos. Ze weten niet eens wat het is:
ze knijpen in de gelvorm.
De assistente denkt ze te kunnen gebruiken, zij heeft keline borstjes.
De volgende dag ben op bezoek geweest bij de direkteur Jo Konadu
Hij heeft een vriend in Kumasi die is dokter, mogelijk dat hij een betere bestemming heeft voor deze artikelen
Kortom mijn week Sunyani was geweldig, hoopt dat alles beklijft
Jullie begrijpen ik kan nog veel meer vertellen.
Nu geen tijd meer , vanochtend al twee en een half uur in de kerk gezeten, nu gaan Emmanuel en ik naar een funeral( begrafenis : soort condoleance)
Ga werken in de praktijk met de naam JOCARLA,
slaap in een hotel, wordt drinken voor me gekocht en elke dag naar een restaurant ( ja ongelooflijk, dat bestaat hier) zelfs eenmaal patat gegeten.
Een schril contrast met alle krottenwijken, ik kan jullie wel vertellen dat ik het daar even moeilijk mee heb.
Ben ook gelukkig zo nuchter: ik kan niet iedereen helpen. En zij willen op deze manier graag iets terug doen.
De directeur van Jo Konadu is een constructor en een gasimporteur.
Hij is blij dat ik de fysiotherapeuten praktijkondersteuning geef, en wil hier dus graag iets voor terug doen.
Zo nu naar de fysiotherapie.
Samuel komt als het lukt voor de 2de maal in zijn leven naar Nederland (hij heeft de studie fysiotherapie in Amsterdam mogen doen en stage gelopen in mijn praktijk; dit was in 2000.
Nu gaat hij de summercourse volgen aan de Hoge School Utrecht in juli dit jaar.
Als gastdocent zal hij vertellen over de gezondheidzorg in Ghana; opleiding fysiotherapie en de opleiding fysiotherapie-assistent. Tevens zal hij ingaan op de typische Afrikaanse ziektes. (Dit zijn de items die ik met hem heb besproken)
Samuel is zo blij als een klein kind: hij gastdocent voor een internationale groep en dan nog wel in Nederland.
In de praktijk heeft er enige verandering plaatsgevonden in vergelijk met vorig jaar: wisseling van therapeuten.
De fysiotherapeut is een echte officemen: zit het liefst in zijn kantoor achter de gesloten deur: dit is typisch Ghana.
De fysiotheraspeut-assistent is zeer leergiering en goed voor zijn patienten.
Ook is er een vrouwelijke stagiaire voor halve dagen.
De andere verandering: bijna alle patienten krijgen een hete pakking (STEL JE VOOR ) in combinatie met ultra geluid of electrotherapie.
Dus jullie snappen het al: ik heb eens even de knuppel in het hoenderhok gegooid zodat vooral bij de therapeut de veren alle kanten uitvlogen.
Kortom ik kan hier weer vele verhalen over schrijven.
De foto's spreken voor zich:
In Ghana zijn ze niet gewend te spelen, dus ook wordt er geen oefenmateriaal gebruikt.
Belangrijk is dat je kunt laten zien dat je machines hebt.
Op een middag 2 workshops gegeven:
rompstabiliteit
behandeling van de nek
Dit met elkaar geoefend
Daarnaast gesproken over het opzetten van een groep: hier in Sunyani moet dit mogelijk zijn: er zijn mogelijk maar 10 mensen: fysiotherapeuten en assistenten. Voor de therapeuten in Nederland een IOF dus
Hun de voordelen verteld: heel belangrijk: KENNIS DELEN
Ben benieuwd of dit gaat lukken. Uiteraard heb ik mijn pijlers uitgezet:
Samuel en de fysiotherapeut-assistent hierover aangesproken , deze 2 hebber er de meeste belangstelling voor en kunnen mogelijk de kar gaan trekken.
Zoals jullie op een foto kunnen zien: een vitrinekast.
Dat is de verzameling materiaal, watr wij nederlanders weggeven met de beste bedoelingen. Maar er is geen uitleg.
Dus
Ik vind steunkousen op maat ( zelfs een weggeven door een heer Brouwer, dat is ook mijn achternaam)
Zelfs 4 borstprotheses keurig in een doos. Ze weten niet eens wat het is:
ze knijpen in de gelvorm.
De assistente denkt ze te kunnen gebruiken, zij heeft keline borstjes.
De volgende dag ben op bezoek geweest bij de direkteur Jo Konadu
Hij heeft een vriend in Kumasi die is dokter, mogelijk dat hij een betere bestemming heeft voor deze artikelen
Kortom mijn week Sunyani was geweldig, hoopt dat alles beklijft
Jullie begrijpen ik kan nog veel meer vertellen.
Nu geen tijd meer , vanochtend al twee en een half uur in de kerk gezeten, nu gaan Emmanuel en ik naar een funeral( begrafenis : soort condoleance)
-
14 April 2013 - 17:28
Carla Willems:
Hai Troeske,
Nou je hebt al heel wat meegemaakt in korte tijd! Leuk om je zo te kunnen volgen... heel apart om te lezen hoe het daar allemaal werkt (of juist niet werkt!) .. Ik probeer me een voorstelling te maken van hoe het zal zijn maar denk dat je er toch echt geweest moet zijn om dit te kunnen.. Fijn dat Jur binnenkort jouw kant opkomt..is toch leuk om zulke ervaringen met elkaar te kunnen delen toch. Ik ben me aan het voorbereiden op mijn reis richting kuala lumpur... bali / java... weer hele andere koek natuurlijk maar voor mij niet minder spannend! ok Truus ik wens je heel veel succes verders en veel plezier samen met Jur in Ghana...
liefs carla en bas -
14 April 2013 - 18:09
Joke En Piet:
Hoi Truus
Volgens mij ben je daar nog drukker als thuis. De foto's spreken voor zich.
Sterkte en succes
groet uit een zonnig Nederland,
Joke en Piet -
14 April 2013 - 19:12
Jolanda Van De Lagemaat - Korver:
Hoi Truus,
Wat een geweldige verhalen weer. Leuk om inzicht te krijgen in de gezondheidszorg in Ghana. Wij zijn op school ook aan het kijken naar mogelijkheden om studenten in Afrika te laten stage lopen in een ziekenhuis. Dus als je nog tips hebt....
Succes en kijk uit naar verdere verhalen!
Groetjes Jolanda -
14 April 2013 - 19:37
Lenny Westbroek:
Ha die Truus.
Wat een verhalen weer, geweldig. Leuk om alles weer te lezen en een beetje mee te maken.
Wat fijn voor Emanuel dat hij in juli naar Nederland kan komen, doe maar de groeten.
Heb je wel tijd om al je mails te lezen?
Groetje ook van Nico. Lenny. -
15 April 2013 - 10:23
Dorien Van Den Berg:
Beste Truus, Leuk te lezen dat Samuel er zin in heeft naar HU te komen als gastdocent. Ik kijk uit naar zijn bezoek. Voor de rest weer een helder verhaal en foto's. Leuk om te lezen en te zien :-) Veel succes verders, Dorien -
17 April 2013 - 14:47
Wendy Hoefnagel:
Hoi Truus !
Wat een avonturen weer! Schitterend! En die vitrinekast is helemaal mooi!
Trouwens niet alle smsjes komen over, heb ik gemerkt. Gelukkig jouw reisverslag wel.
Hartstikke leuk! Veel plezier en succes!
Ton en Wendy
-
19 April 2013 - 14:46
Herman Nijholt:
Je begint je verhaal met: ik wordt op handen gedragen, nu begrijp ik dat je elk jaar terug gaat (grapje)
fijn om te lezen dat je het weer naar je zin hebt en het zeer zinvol is om daar de mensen te helpen.
veel plezier en succes gr Erna en Herman -
25 April 2013 - 09:42
Annerieke:
Hoi Truus,
Geweldig om weer je verhalen te lezen, erg interessant ook. Wens jou en Jur straks nog een mooie tijd!
Groetjes Annerieke (en familie natuurlijk ;-) ) -
22 Mei 2013 - 15:22
Roanne:
Hoi Truus,
Ik heb je verhaal gemist, maar ben nu zo goed als klaar met mijn studie dus ik ga eens lekker voor je verhaal zitten. Leuk om weer wat over sunyani te lezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
