Op visite bij mr. Brew en zijn gezin in Adeiso

Zo na een weekje werken toe aan een weekendje vrij. Het is hier heel warm, we hebben geen notie van het weer in Nederland. Zo af en toe leest Jur de NRC. We zijn weer op de hoogte hoe het gaat in een organistie zoals de NZA (Nederlandse Zorg Autoriteit).

Jur zit weer helemaal in de wiskunde, foto's komen nog.
Ik een goed gesprek gehad met de ghanese fysiotherapeute Rachel over de stage en het begeleiden van nederlandse stagiaires. Wanneer ik weer in Nederland zal ik dit gesprek evalueren met de HU (Hogeschool Utrecht). Altijd fijn om in een gesprek elkaar te kunnen zien en de sfeer te proeven,
Dit is prettig om de goede samenwerking te kunnen vasthouden.

Wat gaan we doen: eerst naar de markt met de taxi. Al lopende tussen de vissenkoppen waar Jur zo van houdt, maken we onze keus. Twee kukumbaas, 10 tomaten en krijgen er 1 extra, popo in de aanbieding 6 voor 1 cedis en ook een extra, 6 worteltjes. Nu nog een ananas scoren.
Ook dat lukt, we gaan lopend terug zodat we misschien deze keer een "bruinbrood" tegenkomen. Jur zal geen Overheul zijn: je moet goed eten, dus 2 grote witte broden gescoord. Nou maar hopen dat de poeperij op stoom blijft.

Zo de dag is om, beetje lezen tot ongeveer 18.00 uur, dan zit de dienst van mr. Brew erop. We zijn door hem uitgenodigd, zijn vrouw met 3 kinderen wonen 20km van OTC. Ze wonen op het terrein van een school. Om wel te zijn de Presbiterian School. Zij is werkt in de keuken en verzorgt het ontbijt de lunch en het avondeten voor alle studenten die daar het voortgezet onderwijs volgen.
Het systeem in Ghana is duidelijk anders. Je hebt hier een basisschool, daarna een paar klassen voortgezet. Heb je het geld kun je naar secondairy high school. Scoor je een 8 of hoger mag je de school zelf uitzoeken. Er zijn maar een beperkt aantal scholen met een hoog niveau. Scoor je lager dan 8 mag je als student een aantal voorkeuren opgeven, de regering maakt de keuze. Dat betekent dat heel veel jonge mensen niet meer thuis kunnen wonen en dus wonen op het terrein van de school. Er wordt dus voor ze gekookt. Maar ze moeten wel zelf hun kleding wassen.

Dus aangekomen in "het huis" van de familie wordt ons een maaltijd aangeboden: mmmmm! Rijst met kippenpootjes.
Slapen doen we in een discotheek. Rood-blauw licht en veel herrie.

De volgende morgen worden we weer opgehaald, een stevige havermoutpap en daarna een rondwandeling over het terrein plus ook door de plaats Adeiso.
Ook nu wordt het ons duidelijk: het is zondag: palmpasen, de kinderen keurig aangekleed lopende met een groene tak versierd met een enkele bloem. Maar hun huisjes: krotten.
Een paar vrouwen zijn bezig met het bereiden van de casave, een meisje van ongeveer 10 jaar staat op een steen zich buiten te wassen met heel veel zeepsop.
De k inderen willen ons hun school laten zien. Op de buitenmuur staat: hier wordt engels gesproken. De klassen zijn oud, klein alles staat schots en scheef, maar er wordt goed onderwijs gegeven.

Onze dag zit er weer op bij de familie Brew. We reizen terug en zijn weer blij in onze ruime kamer met frisse lucht.

De komende week weer lekker aan de slag, Jur bereidt een kleine toets wiskunde voor, ikzelf ga een aantal malen groepsgym geven aan de mensen met amputaties, dat wordt vroeg op...........en zoals vorig jaar, het zwembad is weer gemaakt, met de kinderen oefenen in het water.

DE FOTO'S GAAT DEZE KEER NIET LUKKEN VANUIT GHANA, DUS JULLIE MOETEN NOG EVEN WACHTEN TOT WE WEER TERUG ZIJN IN NEDERLAND.