Reizen door Ghana

Reizen is hier werken en blijft een belevenis hier in Ghana.
Als je s' morgens opstaat hier, weet je nooit hoe de dag gaat verlopen. Een tijd afspreken zodat iemand je kan ophalen van "het busstation" is hier vergeefse moeite.

Het is erg heet en erg druk. Eerst Jur naar de bus gebracht met zijn grote rugzak inclusief macaroni, jam etc.
Hij heeft geluk, instappen, de bus is vol dus rijden maar.
Emmanuel de driver geinformeerd waar Jur moet uitstappen: nsawam.
Nee het is niet zoals jullie denken een keurige bushalte, en het geheugen van de driver is ook maar van korte duur.
Zo kan het dus gebeuren dat je pas in Accra kan uitstappen. Wat nu?
Even Emmanuel bellen: beste optie een taxi terug naar Nsawam en niet voor 80 cedis maar voor 50 cedis.
Je kan het altijd proberen nietwaar bij een vriendelijk uitziende witte man met hoed op om hoog in te zetten.

Mijn reis naar Sunyani start vanuit een ander busstation. Het is zo druk, de dag naar pasen, dat het verkeer helemaal vast staat. Dus stukkie taxie, stukkie trotro en stukkie benenwagen om vervolgens een goed uur te wachten voor er weer en lege bus aankomt.
Zitplaats nr. 18, naast mij 2 moeders met ieder een klein kind van ongeveer 2 jaar. We zitten zoals gewoonlijk weer als haringen in een ton, ik met mijn grote rugzak op schoot en de moeders met hun kinderen. Bijna vastgeplakt door het zweet, nou ja dan kan je ook niet omvallen als die grote bus door echt enorme kuilen moet rijden.
Onderweg moet moeder spugen, maar uiteindelijk komt alles nog goed.

Eenmaal in Sunyani na 3 uur reizen wordt ik opgepikt door Jo Konadu, de zakenman en eigenaar van de fysiotherapiepraktijk JoeCarla

Na een hapje eten: mmm rijst! Brengen ze me naar het guesthouse.
Ik wil nooit vervelend zijn, maar er zitten grote gaten in het muskietengaas van de ramen, dus ben ik blij dat ik mijn klamboe kan ophangen.

Maar na 2 nachten wordt het mij teveel, voel me s' avonds opgesloten in mijn tentje: de klamboe. En als danook de 2de nacht nog een beest in mijn bagage gaat zitten rommelen, heb ik het wel gehad.
Er wordt ook keurig naar een andere kamer gezocht en zo kom ik weer terecht in het hotel van de voorgande jaren.
Een gigantische bed, een bus insectenspray en een bad.
Een exlusief bad: een groot gat in de bodem, de bodem wordt ondersteund door stenen.
Een toilet die "prima" doorspoelt". Toch de volgende keer maar handschoenen meenemen.
Zo nu even pauze, en hopen dat er straks weer netwerk is en ik onze belevenissen hier nog kan weg schrijven