NSAWAM - OTC revalidatiecentrum.
Door: Troeske
Blijf op de hoogte en volg Jur en Truus
30 April 2011 | Ghana, Kumasi
Akwaaba,
Gisteren de foto's geplaatst.
Nu het verhaal:
Reizen in Ghana is een uitdaging en test je geduld!!!
Dus dinsdag na de Pasen op pad met rugzak en prothesebeen van kleine Francis op zak, neem ik mee voor reparatie in OTC.
Daar gaan we Emmanuel en ik:
Eerst de "taxi" dan als haringen in de ton in de trotro naar V.I.P station.
Geen bus te bekennen, het is gigantisch druk. Wachten, wachten.
Emmanuel gaat naar een andere busmaatschappij op mijn verzoek en jawel voor 13 cedis kan ik mee.
Ik stuur hem naar de timmerwerkplaats, ik heb inmiddels contact met een jonge vrouw. Dus ik red me wel.
Het is net Nederland de eerste werkdag: file!
Na een uur plasstop!
Toiletten?
Ja, gewoon buiten in de openlucht zonder boompje: zitten , plaasen en de bus weer in.
Na ongeveer 6 uur kom ik aan Nsawam, op mijn verzoek stopt de bus niet ver van OTC
Koop mijn flessen water, havermout en loop in 40 graden naar het centrum.
Daar word ik warm onthaald.
Ze brengen me naar mijn huisje wat ik deel met een jonge japanse vrouw: Taki.
Sister Elisabeth heeft overal voor gezorgd, zelfs een paar delftsblauwe klompjes. En alles is schoon.
Inmiddels is het donker en komt Taki ook thuis.
Samen delen we onze verhalen. Na later blijkt in de volgende dagen leeft ze op zichzelf: ook prima. Kan ik eindelijk mijn boek lezen.
Zo dit verhaal sluit ik af.
Maak een nieuwe zie deel 2
Gisteren de foto's geplaatst.
Nu het verhaal:
Reizen in Ghana is een uitdaging en test je geduld!!!
Dus dinsdag na de Pasen op pad met rugzak en prothesebeen van kleine Francis op zak, neem ik mee voor reparatie in OTC.
Daar gaan we Emmanuel en ik:
Eerst de "taxi" dan als haringen in de ton in de trotro naar V.I.P station.
Geen bus te bekennen, het is gigantisch druk. Wachten, wachten.
Emmanuel gaat naar een andere busmaatschappij op mijn verzoek en jawel voor 13 cedis kan ik mee.
Ik stuur hem naar de timmerwerkplaats, ik heb inmiddels contact met een jonge vrouw. Dus ik red me wel.
Het is net Nederland de eerste werkdag: file!
Na een uur plasstop!
Toiletten?
Ja, gewoon buiten in de openlucht zonder boompje: zitten , plaasen en de bus weer in.
Na ongeveer 6 uur kom ik aan Nsawam, op mijn verzoek stopt de bus niet ver van OTC
Koop mijn flessen water, havermout en loop in 40 graden naar het centrum.
Daar word ik warm onthaald.
Ze brengen me naar mijn huisje wat ik deel met een jonge japanse vrouw: Taki.
Sister Elisabeth heeft overal voor gezorgd, zelfs een paar delftsblauwe klompjes. En alles is schoon.
Inmiddels is het donker en komt Taki ook thuis.
Samen delen we onze verhalen. Na later blijkt in de volgende dagen leeft ze op zichzelf: ook prima. Kan ik eindelijk mijn boek lezen.
Zo dit verhaal sluit ik af.
Maak een nieuwe zie deel 2
-
06 Mei 2011 - 05:33
Marianne,:
Het is een blijft een hele onderneming dat reizen Truus. En dat in die warmte. Fijn dat je je boek uit kon lezen ;-). Wat gaat er ontzettend veel tijd in het reizen zitten, maar o, zo bijzonder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
