TIJD VOOR DE LEUKE VERHALEN nr.2
Door: Troeske
Blijf op de hoogte en volg Jur en Truus
27 Mei 2011 | Ghana, Kumasi
Akwaaba iedereen.
Mijn laatste dagen in Ghana zijn ingegaan. Ben duidelijk aan het afkicken van de drukke werkzaamheden .
Vanmorgen kleding gewassen met de "handwasmachine"
De vaat gedaan: beetje poedelen.
Maar zoals jullie weten ik ben zo gezond als een vis.
Vis wordt hier heel veel gegeten en vooral redfish.
Het bijzondere is en ik heb hetzelf gezien dat er glazige steentjes in zijn kop zitten. Hoe en waarom is hier een raadsel.
Wel jammer voor de ghanezen zelf, want die eten normaal ook de kop.
Nu zit ik bijna elke middag ongeveer half vier als de kinderen uit school komen buiten.
Ze willen graag dat ik teken, doe ik dan ook. Maar vooral ook rekenen.
En dat is echt de basis en dan nog op verschillend niveau.
Dus zie het voor je buiten op een stenen rand met dat spul om mij heen.
Ze hebben net zoals wij ook kinderspelen zoals touwtje springen.
Maar ook een ander spel; natuurlijk doe ik mee en nu ben ik de klos. Zelfs die kleine meiden nodigen me uit om te springen en vertellen dat gewoon in twi.
Doordat ik een witte huid heb zie je natuurlijk elk bruin vlekje, wratje, bultje en weet ik wat hun allemaal zien.
Maar ze zijn geteld en als ik het goed heb begrepen heb in 36 van die schoonheden.
Het liefst zouden ze willen ruilen van kleur; ze voelen en trekken aan de blonde haartjes, ja en het is toch echt en blijft gelukkig ook vastzitten.
Vorig jaar in Ghana naar de kapper geweest. Nu 2 echta kapper scharen meegekregen van Kina: een om te knippen en een om uit te dunnen.
Een zus van Regina is kapster en kan knippen was mij verteld.
Nou ik wil die gok wel wagen, mijn haar groeit toch snel.
Ik kan jullie vertellen het was weer een belevenis: uitgelegd:mijn oren vrij en verder maak er een mooie creatie van.
Het leek goed te gaan, maar hier knippen ze alles plat.
De schaar voor het uitdunnen wist ze niet te gebruiken, ze vond hem niet scherp genoeg "gelukkig"
Dus toen heb ik zelf die schaar maar even ter hand genomen en er weer een mooi fietskapsel van gemaakt: lekker wild!
En toen .....
Daar kwam "mijn ghanese Prins", nog net niet te paard.
Ik had hem voor het eerst ontmoet tijdens de trouwerij van Emmanuel en Regina.
Peter is zijn naam
Toeval of niet maar hij is teacher in het voortgezet onderwijs.
Uiteraard voor het nageslacht dit moment even vastgelegd.
De timmerwerkplaats van Emmanuel.
Elke dag ga ik daar een aantal uren heen.
Mogelijk dat nog net voor ik het land hier verlaat het dak erop zit.
Jullie hebben het houten geraamte gezien.
afgelopen maandag de sheets gekocht.
De kleur groen.
Zie de foto's op mijn picasa webalbum.
De sheets moeten natuurlijk vervoerd worden en dan moet je zelf op zoek naar een driver met truck(dit is goedkoper, dan wanneer het bedrijf het vervoer regelt)
Emmanuel verteld hoe mijn vader vroeger een koe verkocht: handje klap.
Nou dat heeft hij dus duideijk gebruikt en behoorlijk wat van de prijs af kunnen krijgen.
Uiteraard heb ik verhalen te over, die komen later wel weer boven drijven.
Ga nu nog even een samenvatting van deze reis in een nieuw verhaal vertellen.
Mijn laatste dagen in Ghana zijn ingegaan. Ben duidelijk aan het afkicken van de drukke werkzaamheden .
Vanmorgen kleding gewassen met de "handwasmachine"
De vaat gedaan: beetje poedelen.
Maar zoals jullie weten ik ben zo gezond als een vis.
Vis wordt hier heel veel gegeten en vooral redfish.
Het bijzondere is en ik heb hetzelf gezien dat er glazige steentjes in zijn kop zitten. Hoe en waarom is hier een raadsel.
Wel jammer voor de ghanezen zelf, want die eten normaal ook de kop.
Nu zit ik bijna elke middag ongeveer half vier als de kinderen uit school komen buiten.
Ze willen graag dat ik teken, doe ik dan ook. Maar vooral ook rekenen.
En dat is echt de basis en dan nog op verschillend niveau.
Dus zie het voor je buiten op een stenen rand met dat spul om mij heen.
Ze hebben net zoals wij ook kinderspelen zoals touwtje springen.
Maar ook een ander spel; natuurlijk doe ik mee en nu ben ik de klos. Zelfs die kleine meiden nodigen me uit om te springen en vertellen dat gewoon in twi.
Doordat ik een witte huid heb zie je natuurlijk elk bruin vlekje, wratje, bultje en weet ik wat hun allemaal zien.
Maar ze zijn geteld en als ik het goed heb begrepen heb in 36 van die schoonheden.
Het liefst zouden ze willen ruilen van kleur; ze voelen en trekken aan de blonde haartjes, ja en het is toch echt en blijft gelukkig ook vastzitten.
Vorig jaar in Ghana naar de kapper geweest. Nu 2 echta kapper scharen meegekregen van Kina: een om te knippen en een om uit te dunnen.
Een zus van Regina is kapster en kan knippen was mij verteld.
Nou ik wil die gok wel wagen, mijn haar groeit toch snel.
Ik kan jullie vertellen het was weer een belevenis: uitgelegd:mijn oren vrij en verder maak er een mooie creatie van.
Het leek goed te gaan, maar hier knippen ze alles plat.
De schaar voor het uitdunnen wist ze niet te gebruiken, ze vond hem niet scherp genoeg "gelukkig"
Dus toen heb ik zelf die schaar maar even ter hand genomen en er weer een mooi fietskapsel van gemaakt: lekker wild!
En toen .....
Daar kwam "mijn ghanese Prins", nog net niet te paard.
Ik had hem voor het eerst ontmoet tijdens de trouwerij van Emmanuel en Regina.
Peter is zijn naam
Toeval of niet maar hij is teacher in het voortgezet onderwijs.
Uiteraard voor het nageslacht dit moment even vastgelegd.
De timmerwerkplaats van Emmanuel.
Elke dag ga ik daar een aantal uren heen.
Mogelijk dat nog net voor ik het land hier verlaat het dak erop zit.
Jullie hebben het houten geraamte gezien.
afgelopen maandag de sheets gekocht.
De kleur groen.
Zie de foto's op mijn picasa webalbum.
De sheets moeten natuurlijk vervoerd worden en dan moet je zelf op zoek naar een driver met truck(dit is goedkoper, dan wanneer het bedrijf het vervoer regelt)
Emmanuel verteld hoe mijn vader vroeger een koe verkocht: handje klap.
Nou dat heeft hij dus duideijk gebruikt en behoorlijk wat van de prijs af kunnen krijgen.
Uiteraard heb ik verhalen te over, die komen later wel weer boven drijven.
Ga nu nog even een samenvatting van deze reis in een nieuw verhaal vertellen.
-
27 Mei 2011 - 10:32
Marianne,:
En dat is Peter, een bekend liedje van Sweet sixteen. En deze Peter is onderwijzer en verder...... wat schrijf je toch leuk Truus. Ja en alles heeft zijn tijd, geniet van je laatste dagen en weet zeker dat je er geen afscheid voor altijd hoeft te nemen. Je komt vast met een project thuis, en gaat er weer spoedig heen. Lieve Truus leuk dat je zoveel uit je Ghana hebt geschreven. Ik vertrek vannacht voor 8 dagen varen in Turkije. groetjes en een hele goede terugreis. -
27 Mei 2011 - 16:23
Lenny:
P.S. Je haar zit erg leuk hoor!!
Gr. Len. -
27 Mei 2011 - 16:28
NICO EN LENNY:
Lieve Truus, ben denk ik vergeten op reactie plaatsen te drukken, maar we willen je bedanken voor al je mooie verhalen, wat maak je toch veel mee. Nog een paar dagen en dan ben je weer thuis. Ik ga 4 juni naar mijn zus in frankrijk. We wensen je een heel goede terugreis. Lieve groeten Nico en Len.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
