TIJD VOOR DE LEUKE VERHALEN
Door: Troeske
Blijf op de hoogte en volg Jur en Truus
22 Mei 2011 | Ghana, Kumasi
Ja ik maak hier weer van alles mee.
Kan het ook nu niet allemaal meer vertellen, maar dat komt thuis wel weer boven.
Maar hier komen er een paar:
De maandag in de trotro naar Kumasi Centre.
Een geweldige trotro, stukje rijden de schuifdeur hangt er half uit, deur er weer in. Na een paar minuten herhaalt zich dit.
Jammer dat ze hier geen strotouwtjes hebben.
Maar het geeft een geweldige luchtverfrissing, mijn neus ging er bijna van krullen.
Spinnen die heb ik blijkbaar vorig jaar volledig over het hoofd gezien. Nu zie ik ze af en toe.
Tijdens onze gesprekken aan tafel met dr.Paul Rompa, zie ik vanuit mijn linker ooghoek zo' n grote lopen met haar op zijn poten. dat is niet erg, maar dan verteld Paul een verhaal.
Er zijn in Ghana dus echt grote spinnen, zijn soms ook gevaarlijk.
Bovendien heeft hij ze wel eens gezien in de toiletpot.
Lekker smeuiig: je wil gaan zitten en je ziet een paar van die harige poten net in de pot.
Jullie snappen nadien ben ik eerst gaan kijken voordat ik ging zitten.
je zal toch maar een aai over je billen voelen.
Mijn presentjes van de studenten en docenten: heel gaaf.
Kleding uiteraard ghanees.
Dus vrijdag mijn laatste dag in Sunyani wilde ik ghanees voor de dag komen: en een van de 2 outfits aangetrokken.
Zoals jullie zien een broek met daar overheen een hesje.
Stof: batik. mooie kleuren.
Dus in de bus op weg naar mijn werk.
En ik ga enthousiast aan de gang:
Hier strekken daar bukken.
Kortom allerlei capriolen.
En zoals ik al schreef; gigantisch veel patienten.
En opeens moest ik aan mijn vader denken.
Ik bukte me natuurlijk weer voorover. Inmiddels waren mijn bilspieren zo getraind dat de "draad"kracht van mijn broek er niet meer tegenop kon.
Dus : pang: uit mijn kruis geschuurd.
En daar sta je dan met je gezicht in de plooi.
Ik kon natuurlijk niet iets anders aan trekken : er was niets anders.
Gelukkig hing mijn hesje net over mijn billen.
Maar vanaf nu, bij elke patient nadenken: aan welke kant van de bank ga ik staan? voortdurend mijn hesje naar beneden trekken.
En dan ook ineens ontdekken dat de Direkteur zonder aankondiging in de oefenzaal zat.
Nou ja dan maar oefenen op de rosae bal.
Hotelkamer: prachtig groot bed.
Een ven, een bad zonder stop maar gelukkig ook een douche.
Lig na het douchen even op bed de dag door te nemen of ik hoor water kletteren in de badkamer.
Spring omhoog en jawel.
Vanuit een dikke pijp in het plafond stroomt het water naar beneden.
Ik heb het enigzins opgelost en de volgende dag gemeld.
Die vrijdag kom ik dus thuis, zijn net klaar met "repareren"; even schoonmaken en klaar is kees.
Ga vervolgens eens lekker op het toilet zitten, wil daarna doorspoelen , geen beweging in te krijgen.
De doouchkop ligt ernaast dus ook weer opgelost.
Maar wie kan mij vertellen wat het dichten van een pijp in het plafond te maken heeft met een geblokkeerde hendel doorspoelbak?
En goed nieuws:
Zaterdag na nog een klein lesje PNF met Samuel te hebben doorgenomen, de reis terug gestart.
Gezellig met zijn allen weer in de bus. Passeren een truck met 3 gigantische boomstammen gekanteld in de berm langs de weg.
Rijden door een rookwolk.
Komen aan ik Kumasi, dit moet je hebben meegemaakt want anders snap je er niets van. De chaos, de lucht, harde muziek.
En zie dan de weg maar te vinden.
Het kwam mijn eer te na en deze keer wilde ik het alleen proberen. Toch engels geleerd niet waar: hoe vraag je de weg?
Nou Carla ghanees engels ligt me ook wel.
De juiste trotro gevonden. en na 4 uur in het huis van Emmanuel en Regina.
Kortom mijn tweede certificaat reizen is binnen.
Ja ik hoor ook verdrietig nieuws uit Nederland. Want ik ben en blijf verbonden met jullie.
Jullie kunnen misschien een beetje begrijpen, dat het verwerken daarvan hier in mijn eentje niet altijd makkelijk is.
Gelukkig heb ik een paar mailmaatjes waar ik het mee kan delen.
Zo dit was het weer.
Nu in Kumasi, en deze week wil ik toch nog een keer de ervaring met iemand die mijn haar "knipt"
Iedereen een goede tijd
en voor de nieuwe opa en oma: geniet ervan!!!
Kan het ook nu niet allemaal meer vertellen, maar dat komt thuis wel weer boven.
Maar hier komen er een paar:
De maandag in de trotro naar Kumasi Centre.
Een geweldige trotro, stukje rijden de schuifdeur hangt er half uit, deur er weer in. Na een paar minuten herhaalt zich dit.
Jammer dat ze hier geen strotouwtjes hebben.
Maar het geeft een geweldige luchtverfrissing, mijn neus ging er bijna van krullen.
Spinnen die heb ik blijkbaar vorig jaar volledig over het hoofd gezien. Nu zie ik ze af en toe.
Tijdens onze gesprekken aan tafel met dr.Paul Rompa, zie ik vanuit mijn linker ooghoek zo' n grote lopen met haar op zijn poten. dat is niet erg, maar dan verteld Paul een verhaal.
Er zijn in Ghana dus echt grote spinnen, zijn soms ook gevaarlijk.
Bovendien heeft hij ze wel eens gezien in de toiletpot.
Lekker smeuiig: je wil gaan zitten en je ziet een paar van die harige poten net in de pot.
Jullie snappen nadien ben ik eerst gaan kijken voordat ik ging zitten.
je zal toch maar een aai over je billen voelen.
Mijn presentjes van de studenten en docenten: heel gaaf.
Kleding uiteraard ghanees.
Dus vrijdag mijn laatste dag in Sunyani wilde ik ghanees voor de dag komen: en een van de 2 outfits aangetrokken.
Zoals jullie zien een broek met daar overheen een hesje.
Stof: batik. mooie kleuren.
Dus in de bus op weg naar mijn werk.
En ik ga enthousiast aan de gang:
Hier strekken daar bukken.
Kortom allerlei capriolen.
En zoals ik al schreef; gigantisch veel patienten.
En opeens moest ik aan mijn vader denken.
Ik bukte me natuurlijk weer voorover. Inmiddels waren mijn bilspieren zo getraind dat de "draad"kracht van mijn broek er niet meer tegenop kon.
Dus : pang: uit mijn kruis geschuurd.
En daar sta je dan met je gezicht in de plooi.
Ik kon natuurlijk niet iets anders aan trekken : er was niets anders.
Gelukkig hing mijn hesje net over mijn billen.
Maar vanaf nu, bij elke patient nadenken: aan welke kant van de bank ga ik staan? voortdurend mijn hesje naar beneden trekken.
En dan ook ineens ontdekken dat de Direkteur zonder aankondiging in de oefenzaal zat.
Nou ja dan maar oefenen op de rosae bal.
Hotelkamer: prachtig groot bed.
Een ven, een bad zonder stop maar gelukkig ook een douche.
Lig na het douchen even op bed de dag door te nemen of ik hoor water kletteren in de badkamer.
Spring omhoog en jawel.
Vanuit een dikke pijp in het plafond stroomt het water naar beneden.
Ik heb het enigzins opgelost en de volgende dag gemeld.
Die vrijdag kom ik dus thuis, zijn net klaar met "repareren"; even schoonmaken en klaar is kees.
Ga vervolgens eens lekker op het toilet zitten, wil daarna doorspoelen , geen beweging in te krijgen.
De doouchkop ligt ernaast dus ook weer opgelost.
Maar wie kan mij vertellen wat het dichten van een pijp in het plafond te maken heeft met een geblokkeerde hendel doorspoelbak?
En goed nieuws:
Zaterdag na nog een klein lesje PNF met Samuel te hebben doorgenomen, de reis terug gestart.
Gezellig met zijn allen weer in de bus. Passeren een truck met 3 gigantische boomstammen gekanteld in de berm langs de weg.
Rijden door een rookwolk.
Komen aan ik Kumasi, dit moet je hebben meegemaakt want anders snap je er niets van. De chaos, de lucht, harde muziek.
En zie dan de weg maar te vinden.
Het kwam mijn eer te na en deze keer wilde ik het alleen proberen. Toch engels geleerd niet waar: hoe vraag je de weg?
Nou Carla ghanees engels ligt me ook wel.
De juiste trotro gevonden. en na 4 uur in het huis van Emmanuel en Regina.
Kortom mijn tweede certificaat reizen is binnen.
Ja ik hoor ook verdrietig nieuws uit Nederland. Want ik ben en blijf verbonden met jullie.
Jullie kunnen misschien een beetje begrijpen, dat het verwerken daarvan hier in mijn eentje niet altijd makkelijk is.
Gelukkig heb ik een paar mailmaatjes waar ik het mee kan delen.
Zo dit was het weer.
Nu in Kumasi, en deze week wil ik toch nog een keer de ervaring met iemand die mijn haar "knipt"
Iedereen een goede tijd
en voor de nieuwe opa en oma: geniet ervan!!!
-
22 Mei 2011 - 17:05
Jacomette:
Lieve Truus,
Ik blijf een beetje sprakeloos van jouw omzwervingen. Wat is Ghana en Troeske toch een goede match. Ik hoop in alle ervaringen dat je ook genoeg tijd ruimte en schouders vindt om alles te verwerken. Heel veel liefs en goeds, Jac -
23 Mei 2011 - 07:27
Dorien Van Den Berg:
Hoi Truus, Wat een verhalen. Ik geniet ervan. Zo mooi beschreven, net of ik zelf in Ghana rondloop.
En dat van die broek.... haha... heb ik ook een keer gehad.... weet hoe je je voelde ;-) Groetjes, Dorien -
24 Mei 2011 - 09:58
Janna:
Hoi Truus, hihihi jaa, toen ik het las over je broek kwam er bij mij ook een een glimlach te voorzijn, geweldig hoe je je dan toch herpakt ;)
Leuk om zoveel te kunnen lezen en te zien, echt heel indrukwekkend allemaal en je schrijft echt geweldig, dus wacht alweer met smart op je nieuwe verhalen en foto's! Liefs Janna -
25 Mei 2011 - 18:41
Anke:
Lieve Truus, wat een prachtige verhalen en belevenissen weer. 't Inderdaad alsof je er zelf bij bent. Dagmar wil graag dat je NU thuiskomt...;-)
Veel liefs van ons allemaal. -
27 Mei 2011 - 11:55
Nico En Lenny:
Lieve Truus, wat is het toch allemaal leuk wat je schrijft en je kan het als de beste, ga een boek schrijven!!!
Heel wat te verwerken met alles wat je daar meemaakt. Nu zit het er bijna op, voor deze tijd althans.
Lieve groeten Nico en Len.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
