Je zult maar kip zijn in Ghana

Dag lieve mensen,

Jullie zullen begrijpen dat ik nu elk moment even gebruik om wat verhalen te schrijven. ook hier is het paasweekend.

Vanaf dinsdag 26 april een druk programma.
Die week ga ik naar Nsawam; voor wie mij vorig jaar hebben gevolgd naar OTC het revalidatiecentrum.
Daar voelde ik me toen als een vis in het water.
Behandelen van kinderen en babies: heerlijk.
Als ik het goed heb begrepen is er nu ook een pas afgestudeerde ghanese fysiotherapeute, die ook nog wel een beetje steun kan gebruiken.
De heenreis is redelijk eenvoudig, maar de terugreis wordt wat ingewikkelder, mag van Emmanuel niet met de trotro, die rijden op zo' n afstand binnendoor en veel te hard.
Dus ik moet eerst terug naar Accra en dan daar de bus weer naar Kumasi.
Maar oke dat we zien we vrijdag wel weer.

Kip.
De kippen lopen hier los overal en nergens. steken plotsklaps de weg over.
Zitten met zijn allen gezellig in een hok brandstof te snuiven langs de drukke weg in de hoop dat iemand haar koopt.
Ze worden in een grote schaal, inhoud ik schat 50 liter, gezet, net erover voor het geval ze ontsnappen. en zo worden ze op het hoofd vervoerd.
Ook deze kippen zijn blij voor ze wandelziek worden dat iemand ze koopt.
Vandaag met Emmanuel in de trotro en jawel een vrouw stapt in de levende kip bij de poten vast.
Kip heeft wat last van lichte duizelingen maar verder gaat het wel.
Zoals jullie gisteren hebben gelezen heeft ook Emmanuel een levende kip mee naar huis genomen, deze mocht zijn laatste uurtje in de keuken vertoeven.

Gisteren heb ik dus gekookt: gratis sauna.
Aardappeltje, de kip was keurig in stukjes gesneden. De helft heb ik gisteren gebraden. En een lekker pittig( Truus recept ) groenteprutje gemaakt.

De andere helft kip ligt nu nog in de vriezer, maar het verzoek is of ik morgen kippensoep wil maken: oke.

Vanochtend ze laten zien hoe je simpel een spiegelei kunt bakken.

Emmanuel heeft vele oude schoolvrienden, die hem helpen tegen betaling.
Een vriend kon niet op de bruiloft aanwezig zijn en wilde ons graag meenemen om in Kumasi ergens wat te gaan drinken.
Ik kon me daar dus werkelijk geen voorstelling van maken; want het is overal chaos.
Maar zoals overal ter wereld: rijk en arm leeft naast elkaar.
Dus ik werd "ontvoerd" naar een gigantisch hotel met een enorm plein buiten.
Een live band met goede muziek.
De vriend trakteerde ons en ja deze muziek spreekt mij altijd aan.
En na even wat gedronken te hebben heb ik me even lekker kunnen uitleven : gedanst met Emmanuel en zijn vriend. Regina nog een beetje bleu. Ach dat begrijp ik, want dat was ik vroeger ook.
Het is helaas niet vastgelegd op de plaat, de camera's lagen thuis uit te rusten.

De stad Kumasi is groter en veel drukker dan Accra.
Je moet het meemaken, maar het is echt een grote chaos: je kijkt naar beneden, je kijkt omhoog ter voorkoming dat je met je hoofd in een schaal kippen of vis zit.En het is zigzaggen tussen alle rijdende taxi's en trotro's: dus je leven is niet zeker.
Kumasi vergelijk ik met een bezoek aan Ikea.
Er is een lange straat met alleen automaterialen, een straat met fietsen, een straat met eten, een straat met lappen stof, een straat met schoenen en ga zo maar door.
Hoe je eruit komt is voor mij altijd een verrassing ; er is dus geen routebeschrijving.

Zo morgen met het koppel hier naar de Methodistenchurch. Altijd muziek, zingen en natuurlijk ga ik de kinderen in de bijbeschool opzoeken: kan ik ook weer even lekker meedansen en klappen.
Ik heb begrepen dat het bij jullie ook zomer is, maar ik kan jullie vertellen het is hier heel heet, dus rustig aan.

Zo dit is voorlopig weer even de story.
Ga straks proberen wat foto' s te plaatsen en mijn foto' s in mijn picasaalbum aanvullen.

Voor iedereen lieve groeten vanuit Ghana
Truus

Nog een ding, dames van de donderdagavond wandelen:
Jullie witte zakdoeken zijn gebruikt op de trouwerij. Velemalen hebben de twee jonge mensen Christopher en Ruth de gezichten van Emmanuel en Regina zweetvrij gepoetst