Een "FILM"
Door: Troeske
Blijf op de hoogte en volg Jur en Truus
14 Mei 2011 | Ghana, Kumasi
Dit verhaal wil ik jullie niet onthouden:
Vrijdag 13 mei, 5 uur gaat de wekker.
Geen electriciteit en het is nog donker. op de tast naar toilet, mijn haar in de plooi, helaas geen kop thee.
De boel ingepakt inclusief mijn derde been. Been van mijn kleine vriend Francis uit Offinso.
Begin van mijn terugreis naar Kumasi.
Met die rugzak op voel ik mij net een moeder met het kind op de rug gebonden.
Eerste stuk met de benenwagen, taxi aangehouden en richting trotrostation.
voor 25 cent.
Een grote trotro deze keer: ongeveer 40 mensen. voor 75 cent naar Accra.
Goed dat ik niet dik ben, maar ook blij met mijn rugzak, buidel en tas met been.
Heb je namelijk geen goede rompbalans word je vanzelf gefixeerd tussen de zweterige mensen, inclusief mezelf, en door al mijn bagage aan de voorzijde kan ik geen kant meer uit en dat voor ruim een uur deze keer.
In Accra een klein stukje lopen naar het volgende station VIP.Vanaf januari 2011 de prijs verhoogd van 15 naar 20 cedis.
Maar ook hier creatieve mensen, die beginnen voor zichzelf met dezelfde kleur bus en TV voor 15 cedis.
Ik wordt van de straat geplukt en voor deze prijs, als echte nederlander stap ik in.
Duurt een uur voordat de bus vol is: nou ja dan maar mensen kijken.
9.15 uur de bus vertrekt.
Inmiddels, zo gaat dat als je alleen reist heb ik een praatje met een man, die biedt mij zijn huis aan in Accra als ik weer in Accra ben, alleen hij is vergeten zijn adres te geven.
Nadat we op weg zijn, wordt er zoals gewoonlijk een film gedraaid.
Nu zijn er 3 soorten:
1. de locale ghanese film, waarin geesten spelen.
2. films, de meeste gemaakt in Nigeria, met ontzettend veel geweld: schieten, hoofd eraf etc.
in de bus wordt er door de ghanese mensen hard om gelachen.
Kan dit even niet volgen, maar oke.
3. films, een liefdestragedie tussen een Prins en een arm meisje van het platteland, meestal loopt dit goed af.
Nu moet ik jullie mededelen, dat ik als boerendochter hier mijn ghanese Prins nog niet gevonden heb.
Om 14.30 uur thuis in het huisje van Emmanuel.
Dit is vroeg, de reis verliep voorspoedig en gelukkig weer heel overgekomen.
Onderweg ongeveer 25 vrachtwagens geteld die stil stonden aan de kant, dwars of geschaard op de weg.
Motorkap open, wiel eraf, oververhit.
Zelfs vrachtwagens die veel te zwaar beladen zijn of foutief geladen.
Dus na zo'n trip bedank ik mijn beschermengel, dat zullen jullie begrijpen.
Zo de pannenkoeken waren succes. Ga ze nog een keer bakken voor de kinderen hier voordat ik Ghana verlaat.
Zo dit was het dan weer, de helft vergeten, maar die verhalen komen vanzelf
Lieve groet
Troeske
Vrijdag 13 mei, 5 uur gaat de wekker.
Geen electriciteit en het is nog donker. op de tast naar toilet, mijn haar in de plooi, helaas geen kop thee.
De boel ingepakt inclusief mijn derde been. Been van mijn kleine vriend Francis uit Offinso.
Begin van mijn terugreis naar Kumasi.
Met die rugzak op voel ik mij net een moeder met het kind op de rug gebonden.
Eerste stuk met de benenwagen, taxi aangehouden en richting trotrostation.
voor 25 cent.
Een grote trotro deze keer: ongeveer 40 mensen. voor 75 cent naar Accra.
Goed dat ik niet dik ben, maar ook blij met mijn rugzak, buidel en tas met been.
Heb je namelijk geen goede rompbalans word je vanzelf gefixeerd tussen de zweterige mensen, inclusief mezelf, en door al mijn bagage aan de voorzijde kan ik geen kant meer uit en dat voor ruim een uur deze keer.
In Accra een klein stukje lopen naar het volgende station VIP.Vanaf januari 2011 de prijs verhoogd van 15 naar 20 cedis.
Maar ook hier creatieve mensen, die beginnen voor zichzelf met dezelfde kleur bus en TV voor 15 cedis.
Ik wordt van de straat geplukt en voor deze prijs, als echte nederlander stap ik in.
Duurt een uur voordat de bus vol is: nou ja dan maar mensen kijken.
9.15 uur de bus vertrekt.
Inmiddels, zo gaat dat als je alleen reist heb ik een praatje met een man, die biedt mij zijn huis aan in Accra als ik weer in Accra ben, alleen hij is vergeten zijn adres te geven.
Nadat we op weg zijn, wordt er zoals gewoonlijk een film gedraaid.
Nu zijn er 3 soorten:
1. de locale ghanese film, waarin geesten spelen.
2. films, de meeste gemaakt in Nigeria, met ontzettend veel geweld: schieten, hoofd eraf etc.
in de bus wordt er door de ghanese mensen hard om gelachen.
Kan dit even niet volgen, maar oke.
3. films, een liefdestragedie tussen een Prins en een arm meisje van het platteland, meestal loopt dit goed af.
Nu moet ik jullie mededelen, dat ik als boerendochter hier mijn ghanese Prins nog niet gevonden heb.
Om 14.30 uur thuis in het huisje van Emmanuel.
Dit is vroeg, de reis verliep voorspoedig en gelukkig weer heel overgekomen.
Onderweg ongeveer 25 vrachtwagens geteld die stil stonden aan de kant, dwars of geschaard op de weg.
Motorkap open, wiel eraf, oververhit.
Zelfs vrachtwagens die veel te zwaar beladen zijn of foutief geladen.
Dus na zo'n trip bedank ik mijn beschermengel, dat zullen jullie begrijpen.
Zo de pannenkoeken waren succes. Ga ze nog een keer bakken voor de kinderen hier voordat ik Ghana verlaat.
Zo dit was het dan weer, de helft vergeten, maar die verhalen komen vanzelf
Lieve groet
Troeske
-
17 Mei 2011 - 21:49
Mariannne De W.:
Hallo Truus,
Zoals gewoonlijk een beetje aan de trage kant, je bent al bijna weer thuis (ik kwam er maar niet aan toe), toch wil ik nog even laten weten dat ik geniet van al je verhalen en ervaringen. Grandioos wat een werk heb je al verzet en voor zover ik begrijp ben je nog lang niet klaar. Nu ik je weet te vinden blijf ik je volgen.
Groetjes. Marianne.
PS: mocht je na terugkeer in Baarn nog behoefte hebben aan kippen, ik heb er nog wel een paar over :)
-
23 Mei 2011 - 18:34
Marianne,:
Hallo Truus,
Wat geniet ik van je verhalen en vele met me. Je kunt het ook allemaal zo boeiend en beeldend omschrijven.
Lijkt me wat om het in boekvorm te zetten, zul je zien wat een fantastisch "Troeske's reisverslag" je krijgt. Mooi om uit te geven en zo weer een bedrag voor je nieuwe project die vast komt bij elkaar te krijgen. Ga je nu nog een beetje vakantie houden? Denk ook een beetje aan jezelf hoor! De tijd gaat weer zo snel. -
24 Mei 2011 - 07:52
Joke :
je beleeft ook heel wat als troeske leuke verslagen en zo zijn we weer op de hoogte van jou belevenissen.we genieten zo met je mee.de uit gebreide versie horen we thuis wel weer .fijne dagen nog geniet ervan. groeten van piet en joke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
